Bursa’da 1984’te evlenen çift, şiddetli geçimsizlik sebebiyle 4. Aile Mahkemesi kararıyla boşandı. Boşanma kararının nihaileşmesinin akabinde davacı bayan, babasından miras kalan lakin kocasıyla açtığı ortak hesaba yatırılan paranın tahsilini istedi. Davalı kocanın, kendisine bilgi vermeksizin hesaptan yüklü ölçüde para çektiğini anlatan davacı bayan, bu paranın davalı tarafından sebebi bilinmeyecek formda harcandığını yahut saklandığını öne sürdü.
Başka bir banka şubesinde bulunan ortak hesaptan ve kredi kartlarından davalı tarafından yüklü ölçüde para çekildiğinin sonradan tespit edildiğini ileri sürerek, fazlaya ait hakları gizli kalmak kaydıyla 138 bin TL’nin tahsilini talep etti. Davalı, davanın reddini diledi. Davanın kısmen kabülüne hükmetti. Kararı davalı koca temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi.
YARGITAY SON NOKTAYI KOYDU!
Emsal nitelikte bir karara imza atan Yargıtay, eşlerden birine miras olarak kalan mal ya da paranın ortak hesaba yatırılmış olsa bile ferdî mal niteliğinde olduğuna, boşanmada mal paylaşımına dahil edilemeyeceğine hükmetti. Evlilik birliği için harcandığı ispatlanamayan müşterek hesaptaki tüm paranın davacıya ilişkin olduğunun kabul edilmesi gerektiğine dikkat çekildi.
Emsal nitelikteki kararda; mirastan kalan paranın ortak hesaba yatırılsa dahi şahsî mal kararında olduğuna dikkat çekildi. Kararda şu tabirlere yer verildi: “Davacı taraf müşterek hesaptaki paranın ölen babasından intikalen gelen taşınmazın satışından elde edilen para olduğunu ileri sürmüştür. Davalı ise bu olguyu kabullenerek, davacıya babasından gelen ve müşterek hesaba yatırılan bu paranın gerek müşterek çocukları gerekse ortak meskenleri için kullandıkları savunmasında bulunmuştur. Mahkemece, müşterek hesaptaki paranın davalı tarafından çekildiği, bu paranın tarafların müşterek çocuğunun sünnet düğünü için harcandığı ve ortak konutun tadilatı için kullanıldığı istikametindeki davalı savunmasının kanıtlanamadığı münasebeti ve yarı yarıya sorumluluk temeli benimsenerek davanın kısmen kabulüne hükmetmiştir. Bilindiği üzere 4721 sayılı Türk Uygar Kanunu 220/2. unsuruna nazaran, bir eşin miras ya da rastgele bir halde karşılıksız kazanma yoluyla elde ettiği malvarlığı pahaları şahsî mal kabul edilmektedir. Mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, müşterek hesaptaki para, davacıya ölen babasından intikalen gelen ferdî malvarlığı olup, bunun müşterek hesaba yatırılmış olması, bu paranın niteliğini değiştirmeyecektir. Davalı tarafından çekildiği belge ile sabit olan paranın evlilik birliğine özgülenerek harcandığı davalı tarafından ispatlanamamıştır. Hal bu türlü olunca, müşterek hesaptaki paranın tamamının davacıya ilişkin şahsî mal varlığı kabul edilerek sonucuna nazaran bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı kıymetlendirme ile yazılı biçimde karar verilmiş olması adap ve yasaya karşıt olup, kararın bozulması gerekmiştir.”