Depremlerin akabinde Aktaş Apartmanı’nda Bursa Arama Kurtarma Spor Kulübü Derneği (BAKUT), Adapazarı Belediyesi çalışanı ve Bursa Gürsu Arama Kurtarma gruplarının yürüttüğü çalışmada enkaz altından ses alınması sonrası Muharrem ve eşi Hidayet Polat ile irtibat kuruldu.
Ekiplerin çalışması sonucu evvel Muharrem Polat, akabinde eşi Hidayet Polat takımların dayanağıyla çıkarıldı.
Yürüyerek çıkan çift, sıhhat takımlarınca sedyeye yatırılarak ambulansla Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine kaldırıldı.
Hastanede tedaviye alınan Muharrem Polat, enkaz altında yaşadıkları anlattı.
Deprem olduğunda telefonunu kaybettiğini anlatan Polat, “Depremin birinci günü telefonlar kayıptı. Alarmı 08.45’e kurmuştum, alarm çalınca, telefon yatağın altına girmiş, yatak yere oturmuştu. Yatağı kaldırıp telefonu aldık, onun ışığıyla yönetim ettik.” dedi.
Enkaz altındaki 2 çocuklarının hayatını kaybettiğini, kucaklarındaki 6 aylık bebeklerini de hayatta tutmak için çok uğraştıklarını lisana getiren Polat, şunları kaydetti:
“Enkaz altında hiçbir şey yemedik. Yalnızca vazelin buldum, biraz vazelin yedik. Doğal meşakkat yaşatır mı bilmiyorum ağzımız bayağı bir kapanmıştı. Bir yemek kaşığı kadar kendi imkanımızla erittik, orada beklettik onu da içemedik esasen tekrardan tükürdük. 6 aylık oğlum Muhammet Alparslan vardı, onu ağzımdan çıkarttığım tükürükle beslemeye çalışıyordum, eşimin artık sütü gelmiyordu. Enkazın altında 5. gün artık Muhammet Alparslan dayanamadı, ben nabzına baktım, kalbini dinledim sabah vefat etti.”
Enkaz altında 7’nci gün kar suyuna ulaştıklarını belirten Polat, bu anları şöyle anlattı:
“Yer lamine parkeydi. Birinci zelzelede yer kapalıydı, ikinci sarsıntıda orası açılmış, bunu ben 7’inci günde fark ettim. Hava gelen yer yalnızca orasıydı, çok toz oluyordu ağzımızı, yüzümüzü kapatıyordu. Zelzelenin 7’inci günü 03.30-04.00 sıraları ‘Hidayet bak dedim şuradan bir şeyler var’. Ben elimi attım, tuğla ıslak, nemli. Gösterdim, inanmadı. Kazdım, kazdım baktım su çıktı, kar suyu. Kar suyunu nerde görsem bilirim. Allah bize bu türlü bir hidayet gösterdi.”
Su çıkarttığı yeri sandalye ve koltuk kesimleriyle kırarak genişlettiğini, tavanla ortalarında bir boşluk açtığını anlatan Polat, grupların bir iki gün evvel de kendilerine ulaşabileceğini fakat üzerlerindeki molozun buna pürüz olduğunu düşündüğünü tabir etti.
İnançlarını hiç kaybetmediklerini aktaran Polat, kelamlarını şöyle sürdürdü:
“Buradan çıktığım vakit eşimle birlikte yalnızca Allah yolunda, dergahta çalışacağım. İş de yapmayacağım. Ben 32 yaşındayım, utanıyorum tüm Türkiye duysun isterse. Kuran’ı Kerim öğrenmemek çok büyük ayıp, orada dualarla ayakta durduk.”